Bu çalışmanın amacı, videoyla model olma ve canlı model olmanın otistik çocuklara zincirleme becerilerin öğretimindeki etkililiğinin ve verimliliğinin karşılaştırılmasıdır. Araştırma, üç otistik öğrenciyle yürütülmüştür. Araştırmada uyarlamalı dönüşümlü uygulamalar modeli kullanılmıştır. Araştırmada her bir deneğe bireyselleştirilmiş eğitim programlarında yer alan portakal suyu sıkma-tost yapma, masa hazırlama-kazak katlama, araba sürme-patates kafa takma beceri çiftleri öğretilmiştir. Becerilerden biri deneklere videoyla model olmayla öğretilirken, diğeri canlı model olma yoluyla öğretilmiştir. Araştırmanın etkililik bulguları, üç denekten ikisinin hedef zincirleme becerilerini her iki uygulamayla da ölçütü karşılar düzeyde öğrendiklerini göstermiştir. Bu iki denekten birincisinde, videoyla model olmanın kullanıldığı beceride daha hızlı ölçüt karşılanmakla birlikte, denek hedef becerilerinin her ikisinde de ölçütü karşılar düzeyde performans sergilemiştir. Diğer denek ise, canlı model olmanın kullanıldığı beceride daha iyi bir öğrenme hızı göstermekle birlikte, hedef becerilerinin her ikisinde de ölçütü karşılamıştır. Üçüncü denekte canlı model olmayla öğretimin daha etkili olduğu gözlenmiştir. Üçüncü denekte videoyla model olmayla çalışılan beceride belirli bir düzeyde öğrenme gerçekleşmiş olmasına rağmen, canlı model olmayla öğretilen beceride daha önce ölçüt karşılanmıştır. İki öğretim uygulaması verimlilik açısından karşılaştırıldığında, iki denekte iki yöntem arasında verimlilik değişkeni açısından önemli bir fark görülmemiştir. Üçüncü denekte ise, canlı model olmanın videoyla model olmaya kıyasla daha verimli olduğu görülmektedir.